Solomon Ash Uyumluluk Deneyi Ve Bireylerin Karar Verme Tarzları Arasındaki İlişki (Türkiye Örneği)

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı bireylerin karar alırken örgütünbaskısından etkilenip etkilenmediğini araştırırken, bu etkinin anlamlıolup olmadığını da incelemektir. Ülkemizde daha önceden sosyal psikolojialanıyla ilgili çok çalışma yapılmamış olmasına rağmen söz konusu buçalışma için ABD’de daha önceden Asch (1951) tarafından uygulananuyumluluk deneyi ve Scott ve Bruce (1995) tarafından yapılan Kararverme tarzları ölçeği temel alınmıştır. Bu çalışma da karma analiz yoluizlenmiştir.Çalışmanın kapsamı ise Bayburt üniversitesinde lisans eğitiminedevam eden öğrencilerden oluşmaktadır. Araştırma sonucunda iserasyonel karar verme eğilimi yüksek olan öğrencilerin ilginç bir şekildegruba uyma konusunda daha istekli olduğu gözlemlenirken, sezgiselkarar verme puanı yüksek ola katılımcıların gruba uyma konusundadaha az istekli olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca bu çalışma kontrol grubuve deney grubu olmak üzere iki grup üzerinde gerçekleştirilmiştir. Kontrolgrubunda katılımcıların %99’u bütün sorulara doğru cevabı vermiştir.Ancak deney grubunda ise bu oran %65 lere kadar gerilerken hiçbir şekilde grubun baskısına uymadan cevap verenlerin sayısı %35seviyesinde gözlemlenmiştir. Yapılan çalışmanın sonuçları, ilginç birşekilde, rasyonel bir karara sahip olduğu belirlenen katılımcıların grupbaskından daha fazla etkilendiği ortaya koyarken Sezgisel karar vermeoranının yüksek olduğu katılımcıların grup baskısından daha azetkilendiği ortaya çıkarmıştır. Bu çalışmanın genel sonucu, teorik(İstatistiksel) olarak bireylerin kendilerini karar verme tarzlarında kiboyutlardan birine eğilimli oalrak algılarlar. Ancak pratikte tersinesonuçlar verebilmektedir.