Yazar "Çabuk, Refik" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Cluster Resistance Training Results Higher Improvements on Sprint, Agility, Strength and Vertical Jump in Professional Volleyball Players(2021) Cin, Merve; Çabuk, Refik; Demirarar, Onur; Özçaldıran, BahtiyarObjective: The purpose of this study is to compare the effects of six-week traditional and cluster resistance training (CRT) on sprint, agility, maximal strength and vertical jump parameters in professional volleyball players. Material and Methods: Twenty-eight professional male volleyball players participated in the present study. Athletes were randomly assigned into two training groups: traditional resistance training (TRT) (n=14) and CRT (n=14) groups. Both training groups performed the resistance trainings during six-week on three nonconsecutive days (Monday, Wednesday and Friday). Subjects underwent countermovement vertical jump, agility t, 10-m, 20-m sprint, one repetition maximal (1RM) back squat (BS), bench press (BP), pull over (PO), military press (MP) and dead lift (DL) tests prior to and after sixweek resistance training program. Results: Both training groups demonstrated statistically significant improvements in 1RM, sprint times, vertical jump displacement and agility t-test (p<0.05). As compared with the TRT group, the CRT group demonstrated large significant gains in 1RM BS (CRT: 4.76%±2.34% vs. TRT: 2.21%±1.57%; p=0.002, effect size (ES)=0.51), 1RM PO (CRT: 7.59%±4.57% vs. TRT: 3.96%±3.65%; p=0.004, ES=0.91), 1RM DL (CRT: 4.19%±2.76% vs. TRT: 1.79%±2.92%; p=0.024, ES=0.875) and 1RM BP (CRT: 5.82%±4.58 vs. TRT: 2.66%±3.51; p=0.033, ES=0.31). As compared with the TRT group, the CRT group demonstrated significantly higher gains in 20-m sprint (CRT: 6.48%±4.70% vs. TRT: 1.81%±1.04%; p=0.001, ES=1.93), agility t-test performances (CRT: 11.35%±3.89% vs. TRT: 2.28%±1.85%; p=0.000, ES=0.81) and vertical jump displacement (CRT: 6.21%±0.90% vs. TRT: 2.13%±0.61%; p=0.000, ES=5.45). Conclusion: This study suggests that CRT provides more advantages than TRT for professional volleyball players.Öğe Farklı Tükenme Aralıkları ve Matematiksel Model Kullanımının Kritik Güç Tahminlerine Etkisi(2021) Norouzi, Mahdi; Çabuk, Refik; Balcı, Görkem Aybars; As, Hakan; Özkaya, ÖzgürTahmin edilen kritik güç (KG) düzeyi, tercih edilen matematiksel model ve farklı tükenme zaman aralıklarına bağlı olarak %5-20 oranında farklılaşır. Bu oranlarda farklılaşan tahminler, KG ile ilişkili bir takım çelişkili sonuçlar yaratır. Bu çalışmanın amacı üç farklı tükenme aralığı (kısa: 2-10 dakika; orta: 2-15 dakika; uzun: 2-20 dakika) kullanılarak, her bir aralık için beş farklı matematiksel model (doğrusal toplam iş (KG1), doğrusal 1/zaman (KG2), doğrusal olmayan 2-parametreli (KG3), doğrusal olmayan 3-parametreli (KG4), ve üstel (KG5)), yoluyla elde edilen KG tahminlerinden hangisi ya da hangilerinin maksimal laktat dengesi (MLD), ventilasyon eşiği (VE), solunumsal kompanzasyon noktası (SKN) ve/veya kritik eşikle (KE) ilişkili olduğunu değerlendirmektir. Çalışmaya 10 iyi antrene erkek bisiklet sporcusu gönüllü olarak katılmıştır. Sporcuların VE ve SKN düzeyleri kademeli rampa testleriyle belirlenmiştir. Maksimal oksijen kullanımı, zirve güç çıktısı, MLD, KE ve KG’yi hesaplamak için farklı günlerde sabit iş oranlarında testler uygulanmıştır. Elde edilen veriler geçerlilik analizleri ile sınanmıştır. Kullanılan matematiksel model ve tükenme aralıkları değiştikçe elde edilen KG düzeyleri %20’ye kadar farklılaşmıştır. KG4 dışındaki diğer KG düzeyleri MLD ve VE’ye karşılık gelen iş oranlarından daha yüksektir (p<0,05). Kısa tükenme aralıklarıyla bulunan KG5 değeri, KE ve SKN iş oranlarına karşılık gelmiştir (p>0,05; tahmini standart hata ~%4 ve r>0,95). Tercih edilen tükenme aralığı fark etmeksizin diğer matematiksel modellerden elde edilen KG’ler herhangi bir anaerobik eşik indeksini tahmin etmede yetersizdir (p<0,05). Sonuç olarak, yalnızca kısa tükenme aralığıyla belirlenen KG5 düzeyinin, KE ve SKN iş oranlarını tahmin etmede kullanılabileceği gösterilmiştir. Diğer eşik indekslerinin KG yoluyla tahmin edilmesi uygun değildir.Öğe Şiddetli Egzersiz Alanının Üst Sınırını Belirlemede Kullanılan Bir Yöntemin Maksimal Laktat Dengesini Belirleyebilme Başarısının Değerlendirilmesi: Deneysel Çalışma(2023) Norouzı, Mahdi; Çabuk, Refik; As, Hakan; Balcı, Görkem Aybars; Özkaya, ÖzgürAmaç: Maksimal laktat dengesi (MLD), şiddetli egzersiz ala- nının alt sınırını belirleyebilmenin geçerli ve güvenilir bir yöntemidir. Diğer yandan, yakın zamanda ortaya atılan bir teknik, şiddetli egzersiz alanının üst s ınırını belirlemede popüler olmu ştur (the highest inten- sity; IHIGH). Ancak bu yeni tekniğin altında yatan teorik temele dayalı olarak, MLD’yi sorgulayan bir çal ışma yapılmamıştır. Bu çalışmanın amacı, IHIGH belirlemede kullanılan bu yöntemin alt sınıra uygulanması sonucunda elde edilecek egzersiz şiddetinin MLD’yi hangi düzeyde karşılayacağının araştırılmasıydı. Gereç ve Yöntemler: Çalışma, iyi antrene 10 bisiklet sporcusuyla yapıldı. Katılımcılar, tüketici kademeli egzersizlerden sonra bireysel I HIGH düzeylerinin belirlenmesi için bir dizi sabit yüklü tüketici egzersize tabi tutuldu. Bireysel IHIGH düzeyleri, hâlen zirve oksijen kullanımı veren (?O2pik) en yüksek egzersiz şiddeti olarak kabul edildi. MLD, farklı egzersiz şiddetlerinde yapılan 30 dk’lık submaksimal egzersizlerin 30 ve 10. dk kan laktat ı farklarının 1 mmol·L-1’den az olabildiği en yüksek egzersiz şiddeti dikkate alınarak belirlendi. Değişkenler arasındaki farklılıklar, eşleştirilmiş örneklem t- test ile de ğerlendirildi. Etki büyüklü ğü (EB) Cohen d’ye göre analiz edildi. Bulgular: Beklendiği gibi MLD ve IHIGH egzersiz şiddetine ait ortalama ?O2 farkları anlamlıydı (55,2±4,50’ye k ıyasla 61,2±5,06 mL?dk-1?kg-1; p=0,000; EB=2,17). Ancak MLD %5 aşıldığında yapılan bir egzersize ait ortalama ?O2 değerleri, IHIGH’ı belirlemede kullanılan yöntemle elde edilen ?O2pik’e ula şamadı (56,3±3,42’ye k ıyasla 60,6±5,02 mL·dk-1·kg-1; p=0,002; EB=1,50). Sonuç: Elde edilen bul- gulara göre I HIGH’ı belirlemede kullanılan prosedürün ve şiddetli eg- zersiz alanı için hesaplanan ?O2pik’in aynı alanın alt sınırı için geçerli olmadığı ortaya koyuldu.Öğe Tek Bir Seansta Zirve Oksijen Kullanım Düzeyini Veren En Yüksek Güç Çıktısını Tahmin Etmenin Basit Bir Yöntemi(2019) Özkaya, Özgür; Balcı, Görkem Aybars; As, Hakan; Çabuk, Refik; Norouzi, MahdiZirve O2 tüketim düzeyi (?? O2pik) veren en yüksek güç çıktısı (aerobik limit güç; ALG)şiddetli ve aşırı egzersiz alanlarını ayıran önemli bir eşiktir ve sporcularda bireysel birALG belirleyebilmek için çok sayıda sabit yüklü tüketici test yapmak gerekmektedir.Bu çalışmanın amacı; sporcuların ALG’lerini tek bir seansta belirleyebilecek biryaklaşım önermektir. Araştırmaya iyi antrene 12 bisiklet sporcusu katılmıştır (?? O2maks:64,7±4,2 mL?dk-1?kg-1; Zirve Güç (ZG): 374,1±65,7 W). ?? O2pik düzeyinin belirlenmesiiçin lineer yük artışlı (ramp) testler uygulatılmıştır (+1 W·2 s-1) ve protokollerinsonunda ulaşılan final güç üretim değerleri (FG) ortalama yanıt zamanı (mean responsetime: MRT) düzeltmesi uygulanmadan (FGMRT) ve uygulanarak (FGMRT)değerlendirilmiştir. Sporcuların ?? O2maks’ı ve bu değeri veren ZG değerleri, doğrulamatestleri uygulanarak bulunmuştur. Devamında sporcuların ALG (?? O2maks’a %5’tendaha yakın ?? O2 değeri veren en yüksek güç çıktısı) değerleri, 15 W’lık intervallerlebitkinlikle sonlanan sabit yüklü testler yoluyla ayrı günlerde taranmıştır. FGMRT ileALG değerleri arasındaki fark anlamlı değildir (FGMRT: 435,2±50,8; ALG: 435,4±62,5W, p=0,968). Bland-Altman sonuçları yüksek uyum göstermiştir (Bias=0,20±17,6 W;p=0,968). FGMRT, gerçek ZG’nin %117,5±8,8’ine karşılık gelirken, belirlenen ALGdeğeri ZG’nin %117,1±7,37’sine karşılık gelmiştir (p=0,759). Diğer yandan ramptestinden elde edilen en yüksek 15-s ?? O2 ortalamaları da ALG yükündeki ?? O2yanıtlarıyla benzerdir ( Ramp Test: 62,3±4,9 ml?dk-1?kg-1, %96,2; ALG: 61,5±4,3ml?dk-1?kg-1, %95; p=0,119 ). Sonuç olarak, ALG’yi belirleyebilmek için ayrı günlerdeçok sayıda bitkinlikle sonlanan test yapmak yerine, tek seansta bir ramp testuygulamasının ?? O2maks’ı düşük tahmin ettiği ancak ALG’yi ve bu değere karşılık gelen?? O2 yanıtını belirleyebilmenin oldukça pratik bir yöntemi olabileceği bulunmuştur
