Yazar "Gül, Volkan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Ayçiçeği Bitki Artıklarının Organik Tarım Amaçlı Değerlendirilmesi(2018) Gül, Volkan; Öztürk, Erdoğan; Sezek, Muratİnsan beslenmesinde önemli bir yere sahip olan tarımsal ürünlerin yetiştiriciliğindekullanılan hormon, ilaç, gübre gibi kimyasal girdiler sağlığı olumsuz yöndeetkilemektedir. Bu nedenle günümüzde, toprağa ve bitkiye zarar veren kimyasal maddeleryerine bitkilerin ihtiyacı olan ve insan sağlığını olumsuz yönde etkilemeyen organikgübre ve doğal ilaçlama yöntemleri geliştirilmeye çalışılmaktadır. Organik tarım,insanların sağlıklı beslenmesinin yanı sıra toprak verimliliğini artıracak her türlü organikartıkların değerlendirilmesi ve tarımda devamlılığın sağlanması açısından büyük önemarz etmektedir. Özellikle ayçiçeği bitkisinin tüm kısımlarında %63,9 potasyum (K2O),%21,7 azot (N) ve %14,4 fosfor (P2O5) besin elementleri bulunduğundan, ayçiçeğiyetiştiriciliği yapılan yerlerde hasat sonrası arazide kalan belirli miktarda sap ve köklerintoprağa karıştırılarak yeşil gübre olarak kullanılması pratikte uygulanabilecek en önemliyöntemlerden biridir. Ayrıca hasat sonrası geriye kalan sap, tabla gibi kısımlar, yakacakolarak değerlendirilirken, yanma sonucu elde edilen ve yüksek oranda potasyum bulunankülleri tarlaya serpilerek organik gübre olarak da değerlendirilebilmektedir. Buderlemede; özellikle ülkemizde organik madde yönünden fakir olan araziler için birkenara atılarak heba edilen ve çevre kirliliğine neden olan ayçiçeği hasat artıklarınınorganik hammadde olarak kullanılması, organik ürün elde edilmesi yönünde çiftçilerinbilinçlendirilmesi ve bu şekilde ülke ekonomisine sağlayabileceği konular ele alınmıştır.Öğe Determination of Some Heavy Metals in Oil Sunflower Seeds Grown in the North of Turkey(2021) Gül, Volkan; Kul, SinanThis study aims to determine some heavy metal contents (boron, aluminum, manganese, iron, cobalt, nickel, copper, zinc, cadmium, and lead) of eighteen sunflower seeds obtained from six regions in the Middle Black Sea Region where sunflower is grown. The ICP- MS device was used to determine the heavy metal concentrations in the study, and cadmium, and lead amounts in the samples examined at the end of the study were found in the range of 0-0.06 ?g kg-1 and 0-1.07 ?g kg-1, respectively. The highest heavy metal concentrations in all the examples were obtained as iron (13.14-61.04 ?g kg-1), zinc (34.11-54.12 ?g kg-1), copper (15.68-20.7 ?g kg-1), and manganese (12.72-20.20 ?g kg-1). These heavy metals were followed by boron (4.82-10.33 ?g kg-1), aluminum (0-13.12 ?g kg-1), and nickel (0.88- 7.74 ?g kg-1). The lowest heavy metal concentration was cobalt (0.037-0.12 ?g kg-1). As a result, the heavy metal concentrations found in the sunflower seeds grown in the Middle Black Sea region were lower than the limit values threading to human health.Öğe Determining the Yield and Yield Components of Some Local Potato Genotypes Grown in the North Eastern Anatolia Region(2022) Gül, Volkan; Sefaoğlu, FıratThis study was carried out in 2018 to examine the yield and yield components of 8 potato genotypes (Kanursu, Aşkar, Çamlı, Akbulut, Yukarıkızı, Incili, Erikdibi, and Nisantası) and 2 potato varieties (Agria and Lady Olympia) procured in the ecological conditions of Bayburt, Turkey. The experimental work was conducted in trial ground at the Experimental Station of the University of Bayburt (Turkey). The research was designed in random blocks with three replications. As a result of the study, the highest number of stems per plant (6.7), tuber yield per hectare (15.19 tons), number of tubers per plant (8.47), and tuber yield per plant (357.01 g) were found to be in the genotype Akbulut; the highest ratio of large tuber (28.27%) in the genotype Konursu; and the highest ratio of medium tuber (85.22%) in the genotype Çamlıkoz. This study; Although the best potato yield was obtained from the Akbulut genotype on a regional basis, these data are a pioneer for other future studies to determine the cultivar candidates needed in the development of domestic potato cultivars.Öğe The Effect of Pre-Applied Titanium Dioxide Nanoparticles on Germination in Carthamus tinctorius L. Varieties(2024) Gül, Volkan; Dinler, Burcu Seckin; Sefaoğlu, Fırat; Çetinkaya, Hatice; Koç, Fatma NurIn the present study, to promote sustainable nano-farming, the apparent effects of different concentrations (0, 100, 200, 300, 400, 500 ppm) of titanium dioxide nanoparticle (TiO2NPs) solutions on the germination percentage, index and duration of seeds belonging to Balcı, Dincer, Hasankendi, Koc, Olas, and Zirkon safflower varieties were investigated. Moreover, scanning electron microscopy (SEM) was employed to analyze TiO2NPs in germinated safflower varieties. Germination performance was TiO2NPs concentration and variety depended. It was determined that the seed samples displayed different responses to TiO2NPs concentrations; germination percentages were between 20.0±1.15 and 82.9±0.44%, germination durations were between 2.01±0.021 to 3.82±0.017 days, and germination indices were between 9.97±0.606 and 38.97±0.959. While the highest germination percentage (82.9±0.44%) was obtained from Dincer variety with 100 ppm TiO2NP pre-application, the lowest germination percentage (20.0±1.15% and 20.0±1.92%) was obtained from Balcı and Hasan Kendi varieties with 100 and 300 ppm TiO2NP pre-application. According to this result, although the highest germination percentage based on variety was obtained from the Dincer variety, the Balcı variety with the lowest germination percentage provided the most significant increase in the 200 ppm TiO2NPs application dose compared to the control. According to the germination percentage, it can be said that the most effective TiO2NPs application dose in Safflower varieties is 200 ppm. Further research on nanoparticles is needed to determine both the economical doses of TiO2NP pre-application and its uptake by the plant.Öğe Fatty Acid Composition and Biodiesel Quality of Brassica nigra, Brassica napus and Sinapis arvensis Seeds(2023) Gıdık, Betül; Gül, Volkan; Önemli, Fadul; Girgel, ÜmitThe increasing world population and developing industrial areas increase the need for energy. This situation makes alternative and renewable energy sources and the efficient use of these sources more valuable. In this study, the seeds of Sinapis arvensis, Brassica nigra and Brassica napus from Brassicaceae family grown in ecological conditions of Bayburt province of Türkiye, to determine the usability potential of wild species in biodiesel production. Biodiesel quality characteristics and fatty acid composition were determined for the first time for the region using GC-MS. The oil yield of the species included in the study from the Brassicaceae family was found to be between 30.29% and 46.02%. In addition, linolenic acid (7.62-13.70%) values were determined the lowest in Brassica napus and the highest in Brassica nigra. In terms of flash point (194-195?), B.napus and S.arvensis were the closest species. Fatty acid composition and biodiesel quality analysis results of S.arvensis and B.nigra were similar to B.napus. It has been observed that the wild species S.arvensis and B.nigra have renewable energy production potential in terms of biodiesel quality characteristics and fatty acid composition.Öğe Rates and Effects of Bird Damage on Grain Yield of Oil Sunflower Seedlings(2018) Gül, Volkan; Öztürk, Erdoğan; Polat, TaşkınDamage caused by birds to agricultural areas around the world causes significant economic losses for farmers. Because of urbanization for agricultural purposes or afforestation for environmental regulation increases the natural habitat for birds, the rate of agricultural products affected by bird damage is also increasing. Especially birds are causing considerable damage to sunflower seeds. In this study, it was aimed to determine the effects of 10 different oil sunflower seedlings (Pioneer63F73, Pioneerp64LL05, Pioneer64LC108, PioneerPR64G46, Coral, Golsun, Şems, Aga1301, Duna ve Bosfora) grown under controlled and uncontrolled conditions on grain yield. It is also aimed to determine the effect of this damage on grain yield. At the end of the study; Maximum bird damage was determined as 51.19% in Pioneer 64LC108 variety, while the lowest bird damage was 9.94% and 11.7% in Bosfora and Şems varieties respectively. Bird damage as a mean of all varieties resulted in a reduction by approximately 35.1% in grain yield. It has been determined that Bosfora and Şems varieties, which are early inclined and concave of the table structure, are affected less by bird damage and yield losses are lower.Öğe Toprak ve Bitkilerde Ağır Metal Kirliliğinin Araştırılması: Bayburt İli Örneği(2021) Kul, Sinan; Gül, Volkan; Cengiz, İbrahimAlternatif tıpta yaygın olarak kullanılan bitkilerden biri olan sarı kantron (Hypericum perforatumL.) karayolları güzergahlarında yaygın olarak yetişmek, ancak insallar tarafından çevre kirliliğininyaratabileceği olumsuz etkiler dikkate alınmadan, bilinçsiz bir şekilde toplanarak tedavi amaçlıkullanılmaktadır. Bu çalışma, Bayburt ilinde yol kenarlarında doğal olarak yetişen Hypericumperforatum L. ve yetiştiği toprağın çevresel faktörlere bağlı olarak ağır metal kirliliğini belirlemekamacıyla yürütülmüştür. Bu amaçla, Hypericum perforatum L. bitkisinin yoğun olarak yetiştiği anabağlantı yolları boyunca 10 farklı noktadan bitki ve toprak örnekleri alınmış ve bu örneklerde Agilent7800 ICP-MS marka endüktif eşleşmiş plazma kütle spektrometresi kullanılarak Mg, Cr, Mn, Fe, Co,Ni, Cu, Zn, Cd ve Pb ağır metallerinin analizleri yapılmıştır. Örneklerin analizleri sonucunda numunealınan bütün noktalarda en yüksek konsantrasyonlar Mg için ölçülmüştür. Bitki örneklerinin ağır metaliçeriği incelendiğinde, yerleşim birimlerinin etkisinde ve Bayburt-Erzincan karayolu üzerinde bulunanA9 noktasında belirlenen Zn haricinde diğer elementlerin normal sınırlar içerisinde olduğu, toprakörneklerinin ağır metal içeriği incelendiğinde ise şehir merkezinde ve Erzurum-Trabzon karayoluüzerinde bulunan A1 ve A2 noktalarında belirlenen Ni haricinde diğer ağır metallerin sınır değerlerinaltında olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen veriler sanayileşmenin olmadığı Bayburt ilinde ağır metalkirliliğinin gözardı edilmemesi ve bu tür çalışmaların belirli sıklıklarda tekrarlanarak kirlenmeninarttığı bölgelerde uygun doğal arıtma yöntemlerinin belirlenmesinde kullanılabileceğinigöstermektedir.Öğe Vermikompostun Ayçiçeği (Helianthus annuus L.) Çeşitlerinin Fenolojik ve Morfolojik Özelliklerine Etkisi(2019) Gül, Volkan; Gıdık, Betül; Girgel, ÜmitBu çalışma Bayburt Üniversitesine ait deneme arazisinde farklı dozlardavermikompost (0, 100, 200, 300 ve 400 kg/da) uygulamalarında yağlık ayçiçeğiçeşitlerinin (Pioneer 64LC108 ve Pioneer 64LE119) fenolojik ve morfolojiközelliklerini belirlemek amacı ile 2018 yılında yapılmıştır. Araştırma TesadüfBlokları Deneme Deseni’ ne göre üç tekerrürlü olarak yapılmış olup, çalışmadaçıkış, tabla olum, çiçeklenme ve olgunlaşma süresi (gün), yaprak sayısı (adet), yaşve kuru sap verimi (kg/da), yaş dolu, yaş boş ve kuru tabla verimi (kg/da)incelenmiştir. Denemede çıkış, tabla olum, çiçeklenme ve olgunlaşma süresi,yaprak sayısı ve yaş tabla verimi Pioneer64LE119 çeşidinde fazla olurken, yapraksayısı, yaş ve kuru sap verimi, yaş dolu, yaş boş ve kuru tabla verimi isePioneer64LE119 çeşidinden elde edilmiştir. Vermikompost dozlarınızda dekara200 kg uygulandığında en fazla çıkış, tabla olum, olgunlaşma süresi ve kuru sapverimi elde edilirken, dekara 300 kg vermikompost dozunda ise en fazla yapraksayısı, yaş sap verimi ve çiçeklenme süresi elde edilmiştir. Sonuç olarak; sap verimideğerleri dikkate alındığında 300 kg’lık vermikompost dozu ve Pioneer 64LC108çeşidi önerilebileceği kanaatine varılmıştır.Öğe Yağlık Ayçiçeği Tanelerinin Bazı Karakteristik Özelliklerinin Belirlenmesi(2017) Gül, Volkan; Öztürk, Erdoğan; Polat, TaşkınAyçiçeği tane özellikleri, verim ve kaliteyle yakından alakalıdır. Dolayısıyla, bu özellikler, genotip ve çevrenin ortak etkileşimi altında olup, özellikle iklim ve toprak yapısı gibi faktörlerden etkilenmektedir. Bu araştırmada, Orta Karadeniz Bölgesinde yağlık ayçiçeği tarımının yoğunluğu dikkate alınarak seçilen, Samsun (Bafra, Vezirköprü ve Havza), Amasya (Merzifon), Çorum (Merkez) ve Tokat (Turhal) yörelerinde 2015 yılında üretici bazında yetiştiriciliği yapılan ve pazara sunulan yağlık ayçiçeği tanelerinin boyu, eni, kalınlığı, bin tane ağırlığı, tane iç oranı, kabuk oranı, nem ve yağ oranları incelenmiştir. Çalışmada, farklı yörelerde yetiştirilen yağlık ayçiçeği tanelerinde nem oranı haricindeki diğer özellikler bakımından önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; ortalama tane boyu, eni ve kalınlığı sırasıyla 10.6-11.4; 4.9-5.4 ve 2.6-3.3 mm, kabuk oranı %12.7-26.1, bin tane ağırlığı 49.0-65.0 g, tane iç oranı %58.7-77.5, nem içeriği %7.0-8.7 ve yağ oranı %41.5745.67 arasında değerler almıştır. Bu sonuçlara göre, bölgede Samsun-Bafra ve Tokat-Turhal yörelerinde üretilen yağlık ayçiçeği taneleri incelenen özellikler yönünden ön plana çıkmıştır.
